Smartengeld na stopzetten schuldhulp traject Nijmegen 

Een man wiens schuldhulptraject door de gemeente Nijmegen per abuis was stopgezet, heeft recht op smartengeld, vindt de Nationale Ombudsman.
Nijmegen erkent dat de fout en heeft de inwoner daar al excuses voor aangeboden. Ook het dreigende financiële nadeel is door de gemeente ongedaan gemaakt. Maar tegenover de ‘emotionele schade’ hoeft volgens de gemeente geen financiële vergoeding te staan.

De Nijmegenaar zat in een schuldbemiddeling via het Bureau Schuldhulpverlening. Dit bureau reserveerde elke maand een bedrag, keerde dat eens per jaar uit aan de schuldeisers en rekende daarvoor 9 procent bemiddelingskosten.

In 2008 meldde de gemeente ten onrechte dat de man klaar was met aflossen en stortte het restbedrag dat nog in het depot zat (bijna 1.700 euro) terug. Begin 2009 kreeg de man weer aanmaningsbrieven van de bank en ontdekte zo dat niet al zijn schulden door de schuldhulpverlening waren afgelost. De schuldbemiddeling werd daarop hervat. De Nijmegenaar stelde dat hij hierdoor een ‘mentale dreun’ opliep.

In de veronderstelling dat hij schuldenvrij was, pakte hij het achterstallig onderhoud aan zijn huis aan. Dat moest hij weer stilleggen. Ook stapte zijn nieuwe vriendin op toen ze merkte dat hij toch nog schulden had. Zijn dochter vertrok eveneens. De man stelde de gemeente voor om de restschuld en de kosten van de hond van de vertrokken dochter te delen. Nijmegen ging niet akkoord.

De gemeente wilde de bemiddelingskosten kwijtschelden en de man hoefde het teruggestorte bedrag ook niet opnieuw in het depot te storten. Ook kreeg de man ruimhartig excuses. Daarmee was wat de stad betreft de kous af.

De ombudsman ziet dat anders. ‘Het gaat erom dat de gemeente het niet alleen laat bij excuses, maar richting betrokkene ook een (financieel) gebaar maakt ter compensatie van zijn emotionele schade, als erkenning van de wrange situatie waarin hij is beland door toedoen van de gemeente’, stelt de ombudsman. ‘De erkenning is moeilijk te objectiveren in geld. Dit betekent echter niet dat de gemeente, eventueel in overleg met de betrokkene, daartoe geen poging hoeft te doen.’

De gemeente had er ‘in redelijkheid’ niet voor kunnen kiezen om de man ‘in het geheel niet financieel te compenseren’, om de relatie tussen burger en gemeente ‘te verbeteren danwel te herstellen’. De ombudsman geeft de stad ‘in overweging toch te komen tot passende compensatie’. De gemeente moet nog een reactie formuleren.

Nijmegen heeft een paar dagen na bovenstaande kwestie nóg een keer bakzeil moeten halen bij de ombudsman. Een Nijmegenaar had geklaagd omdat hij niet in aanmerking kwam voor kwijtschelding van gemeentelijke belastingen. Volgens de gemeente had de man te veel eigen vermogen. Ze verwees daarbij naar een bedrag van 3.000 euro dat aan de man was overgemaakt als bijzondere bijstand. Het geld was bedoeld voor de inrichting van de woning van de man, maar hij had er nog geen gebruik van gemaakt.

Na een klacht stelde Nijmegen eerst dat bijzondere bijstand ‘bij de berekening van vermogen in de regelgeving niet is uitgezonderd’. Nadat de Nationale Ombudsman was ingeschakeld, herzag Nijmegen dit standpunt en schold de gemeentelijke belastingen alsnog kwijt. Niettemin noemt de ombudsman de oorspronkelijke opstelling ‘niet behoorlijk’, al was de eerste beslissing formeel gezien ‘niet onjuist’.

Bron: Binnenlands Bestuur 24 september 2010

Schrijf een reactie

Reacties

Schrijf een reactie